Idzie rak

Idzie rak-nieborak,

jak uszczypnie będzie znak.

Jakże to? Zrobić znak?

Czy to ładnie szczypać tak?

Ale raczek-nieboraczek

sprawdza tylko, kto tu płacze.

I dlaczego – pyta rak –

nagle tak humorku brak?

Więc się wspina po kolankach

tam, gdzie brzuszek spod ubranka

wąskim rąbkiem się wychyla.

I tam szczypie. Jeszcze chwila

a już śmiechem Fela płacze!

Po to łazi nieboraczek!